Gerçek hayatta, adli fotoğrafçıların temel amacı, mahkemede delil olarak kullanılabilecek net ve güvenilir görseller elde etmektir. Bu süreçte fotoğrafçılar, suç mahallindeki en küçük ayrıntıları bile titizlikle kaydederler.
Adli fotoğrafçılık, delillerin geçici olduğu gerçeği üzerine kurulu bir disiplin olduğu için önemlidir. Parmak izleri, kan lekeleri veya diğer kanıtlar hızla kaybolabilir ya da bozulabilir. Bu yüzden fotoğraflar, suç mahallinin mevcut durumunu korumanın en etkili yollarından biridir. İlk kez 19. yüzyılda Fransız fotoğrafçı Alphonse Bertillon tarafından sistematik olarak uygulanan bu yöntem, suç mahallerinin zaman içinde değişmeden belgelenmesine olanak tanır.
Suç Mahalli Fotoğraflarının Türleri
Adli fotoğrafçılar, suç mahallini farklı açılardan çekerek, olayın detaylı bir kaydını tutarlar. Suç mahalli fotoğrafları üç ana kategoriye ayrılır:
Genel çekimler: Suç mahallinin genel görünümünü gösteren fotoğraflardır. Dış mekan, bina girişleri ve çıkışları, olay yeri etrafındaki çevreyi içeren geniş açılı çekimlerdir.
Orta mesafe çekimleri: Delillerin genel konumunu ve çevreyle olan ilişkisini gösteren çekimlerdir.
Yakın çekimler: En önemli kanıtların detaylı görüntüleridir. Yaralar, izler, silahlar veya üzerinde kan lekesi bulunan nesneler bu kategoriye girer. Yakın çekimlerde, ölçeklendirme için genellikle cetvel kullanılır.
Suç Mahalli Fotoğrafçılığı Ekipmanları
Bir suç mahalli fotoğrafçısının en önemli ekipmanı kamerasıdır. Fotoğrafçılar, çeşitli lensler, tripotlar, gri kartlar, elektronik flaşlar ve filtreler kullanarak en net ve detaylı görüntüleri elde etmeye çalışır. Ekipmanlar, her türlü ortamda doğru pozlamayı, netliği ve odaklanmayı sağlamak için dikkatle seçilir. Fotoğrafların bozulmadan ve manipüle edilmeden kaydedilmesi gereklidir, aksi takdirde mahkemede kabul edilebilirlikleri tartışmalı hale gelir.
Suç Mahalli Fotoğraflarının Sanatsal Boyutu
Suç mahalli fotoğrafları, bazen sadece delil olmanın ötesine geçerek sanatsal bir yön kazanır. Özellikle 20. yüzyılda, suç mahalli fotoğrafları toplumda büyük bir ilgi uyandırmıştır. Weegee gibi ünlü fotoğrafçılar, suç mahallini etkileyici ve estetik bir dille belgeleyerek adli fotoğrafçılığı bir sanat formuna dönüştürmüştür. Bu fotoğraflar, suç mahalli çekimlerinin yalnızca delil toplama amacıyla sınırlı kalmadığını, aynı zamanda toplumsal bir belgeleme aracı olarak kullanıldığını da gösterir.
