Bugün Tunalı’daki İstasyon’dayız. İstasyon daha önce sahaflık yapan Diyar Hiçyılmaz’ın arkadaşlarıyla beraber açtığı, kâr amacı gütmeyen bir yer.
Gelin hep beraber, bu istasyonun kuruluş hikayesini dinlemek için geçmişe doğru bir yolculuğa çıkalım.
Aslında tüm hikaye Hiçyılmaz’ın Gönülçelen Sahafı açmasına giden süreçle başlıyor. Çünkü İstasyon’dan önce Gönülçelen vardı. Gönülçelen Sahaf’ın ismi ise Salinger'ın kitabından geliyor. Şimdiki adı Çavdar Tarlasındaki Çocuklar olan kitabın Teoman’ı da etkilediği ve bu kitabın adını alan bir şarkı yaptığı biliniyor.
Kitaptaki Holden karakterinden oldukça etkilenen Diyar Hiçyılmaz, Gönülçelen Sahafın sahibi ve Tunalı’daki pasajlardan birinde yeni açılan İstasyon’un da kurucularından.
Tunalı'daki bir pasajda sahaflık yapan Diyar Hiçyılmaz, sahaflığa nasıl başladığını gazetemize anlattı; "Lise döneminde ailemin verdiği harçlıklar belliydi. 3 tane kitabım vardı o zaman ben Kırıkkale’de okuyordum. Orada bir kitapçı vardı. Götürdüm ona kitaplarımı. 5 lira dedi. Ondan o parayı aldım. Başka bir kitapçıdan kitap aldım. Sonra o kitapları tekrar diğerine götürdüm. 7 lira veririm dedi. Böyle başladı. 3 kitap alıyorsam 2’sini satıyordum birini bekletiyordum. Kumbara gibi biriktirerek bir kitaplığım oldu açıkçası. İşe lise dönemlerimde kitap alıp satarak başladım. Sonra sokakta kitap tezgahı açarak devam ettim. Sahaflardan kitap topluyordum. Uyguna alıp sokakta satıyordum. Profesyonel anlamda 10 yıl, profesyonellikten önce de bir 10 yıl vardır. Gazi Üniversitesi’nden ekonomi bölümünü bitirdim ama okuldayken de kitap satıyordum ben. Okuldayken bile sürekli bu işle ilgileniyordum. Başka hiçbir şeye odaklanmadım. Para çevirmeyi aslında okuldan önce öğrenmiştim. Okula başlamadan önce de enflasyonun ne olduğunu biliyordum".
Hiçyılmaz, 10 yıldır sahaf dükkanında kitapseverleri ağırladığını ifade ederek yeni bir mekan daha açtıklarını söyledi. Bu mekanın kâr amacı gütmediğini, insanların İstasyon'a sohbet ve bilgi alışverişi için gelmesini istediğini belirterek; "Hep hayalimde başka bir yer açma planı vardı. Başka bir şehirde açmak istiyordum, mesela Çanakkale. Sonra bir arkadaşımız aniden il dışına taşındı. Bu durum beni Ankara’da bir dükkan açmaya sürükledi. Ortağım Burak’la beraber bir şeyler yapmak istedik. Kuruluş amacımız sadece ticaret değil. Büyük vedalar ve buluşmalar eskiden istasyonlarda yapılırdı. Bu bir tren garı olur ya da bir otobüs terminali olurdu. İstasyon da il dışından Ankara’ya gelenlerin uğradıkları bir durak olsun diye açtık. Otursunlar çay-kahve içsinler, bir şey almak zorunda değiller. İstasyon’u unutmasınlar istiyoruz. İleriki hedefimiz daha büyük İstasyonlar kurabilmek. Bir kafe mantığı aslında hiç olmadı. Burada her şey ikram. Sohbet, bilgi alışverişi karşıdaki kişi senden daha farklı bir şey biliyordur sen kitaplarla alakalı bir şeyler biliyorsundur, karşılıklı olarak bir şeyler öğretirsiniz. Her insan kitaptır derler, her insandan bir şeyler öğreniyorsunuz" dedi.
