Anne Müzesi'nin kurulma amacından ve kurulma sürecinden şu sözlerle bahsetti; "Müzeye ne konur? Değerli şeyler konur. O değerdeki şeylerin aynısının kendi evlerinde olduğunu görünce insanlar kendi değerini fark ediyor. Biraz farkındalık kazanmak için ve unuttuğumuz duyguları tekrar hatırlayabilmek adına anne müzesi kuruldu. Bu binaya giriş yaptığımızda 28 Nisan’dı 29’unda biz açılışımızı yaptık. Yani aslında tam 1 yılda tadilatı tamiratı ve eserleriyle müzeyi bitirmiş olduk. Eserlerin toplanması tabii daha uzun bir süreçtir elbette".
Anne Müzesi'ni ziyaret edenlerin tepkilerini anlatan Eser; "Çok fazla ağlayan anne veya evlatla karşılaşıyoruz. Ağlatmak için değil duygularımızı hatırlayalım diye yaptık bu müzeyi diyoruz. Mesela öksüzlük kavramı çok eskiden beri vardır ama unuttuk zamanla. O bilinci kaybettik belki de. Çok güzel tepkiler var çünkü herkesin bir annesi var herkes kendinden bir şeyler buluyor. Seviyor sevmiyor, hatırlamak istiyor, istemiyor, anne olmak istiyor ya da istemiyor, anneliği sevmiyor belki de ama yine de kendisinden birkaç parça bir şey bulacağı, duygu veya görsel bir eser var. ziyaretçilerimiz kendinden bir şey buluyor burada muhakkak. O yüzden tepkiler çok iyi ağlayan çok oluyor, ağlarken bize kendi hikayesini anlatıyor. Bu sefer biz başlıyoruz ağlamaya. Karşımızdaki susuyor ama biz devam ediyoruz. O kadar gerçekten duygu yoğunluğu çok fazla olan bir müze" dedi.
"Burayı Tuttuktan Sonra Öğrendik"
Müzenin Öksüzler sokağının arka sokağında olmasının çok dikkat çektiğini dile getiren Esra Eser; "Öksüzler sokağının arka sokağındayız biz ama bunu bilinçli olarak seçmedik. Daha sonradan arka sokağımızın Öksüzler sokağı olduğunu ve bir çok öksüzün o sokakta yaşadığını öğrendik. Burada anne müzesi için burayı tuttuktan sonra öğrendik biz arka sokağımızın hikayesini" şeklinde konuştu.
