İlk emniyet kemeri tasarımı, 19. yüzyılda İngiliz mühendis Sir George Cayley tarafından geliştirilmiştir. Bu tasarım, daha sonra günümüzde kullanılan modern kemerlerin temelini oluşturdu.
Emniyet kemerlerinin en önemli dönüm noktalarından biri, 1959'da İsveçli mühendis Nils Bohlin tarafından Volvo için geliştirilen üç noktalı emniyet kemeridir. Bu tasarım, hem sürücü hem de yolcunun vücudunun üst ve alt kısmını sabitleyerek çarpma sırasında maksimum koruma sağlar. Bohlin’in tasarımı, dünya genelinde milyonlarca insanın hayatını kurtaran en önemli güvenlik buluşlarından biri olmuştur.
Araç güvenliğinde yapılan çalışmalar, emniyet kemerlerinin ölüm ve yaralanma oranlarını önemli ölçüde azalttığını ortaya koymaktadır. Yapılan bir çalışmada, iki noktalı emniyet kemerleri ile bağlanan sürücülerin karaciğer yaralanmalarına daha yatkın olduğu, buna karşın üç noktalı emniyet kemerlerinin bu riskleri azalttığı gösterilmiştir.
1968 yılında Amerika Birleşik Devletleri, Ulusal Trafik ve Motorlu Taşıt Güvenliği Yasası'nı yürürlüğe koyarak tüm araçlarda emniyet kemerinin zorunlu olmasını sağladı. Bu yasanın ardından birçok ülke benzer düzenlemeleri uygulamaya koydu. Avustralya, 1970'te emniyet kemeri yasalarını yürürlüğe koyan ilk ülke oldu. Kanada ise 1976'da bu yasayı uygulamaya başladı.
Başlangıçta halk arasında emniyet kemerlerine karşı ciddi bir direnç olsa da, günümüzde emniyet kemeri kullanımı yaygınlaşmış ve güvenlik standartlarının temel bir unsuru haline gelmiştir. Bugün dünya genelinde milyonlarca insan, emniyet kemerlerinin sağladığı güvenliği takdir etmektedir.
