Topkapı Sarayı’nda bulunan arşiv belgelerine göre; Osmanlı’nın ilk müneccimbaşısı II. Bayezid döneminde göreve getirilen Seydi İbrahim b. Seyyid’di.
Osmanlı Devleti tarih sahnesinden çekilene kadar tam 37 kişi müneccimbaşılık makamında bulundu. En temel sorumluluğu, her yıl hicri aylara göre yeni bir takvim hazırlamaktı. Bu takvimler süslenir, o sene içinde gökyüzünde meydana gelecek tutulmalar belirtilirdi. Hazırlanan takvim önce padişaha ardından sadrazama sonra diğer devlet ricaline sunulurdu.
Devlete ait önemli işlerin yapılacağı uğurlu zamanların belirlenmesi, müneccimbaşıların astroloji ile ilgili görevleri arasında bulunurdu.
Bu işleme “zayiçe hazırlamak” denirdi. Zayiçe, bir işe başlamak için en uğurlu zaman diliminin belirlenmesiydi. Bu uğurlu saatlerin, vakt-i sa’d ya da eşref saati olarak isimlendirildiği de olurdu.
Müneccimbaşıların eşref saati tahminleri doğru çıkarsa binlerce akça bahşiş alırlardı. Yıldızların, burçların ve gözyüzü hareketlerinin insan hayatı üzerinde etkisi olduğuna inananlar, eşref saatlerine dikkat ederdi. Padişahlar arasında bu makama çok fazla önem verenler, müneccimbaşına danışmadan önemli kararlar vermezdi. Ancak I. Abdülhamid ve III. Selim gibi bu makama itibar etmeyen padişahlar da vardı.