İkili kalıtım teorisi, ya da bir başka adıyla gen-kültür birlikte evrimi, insan davranışının hem genetik hem de kültürel evrimin etkileşimiyle nasıl şekillendiğini açıklamak için 1970'lerin sonu ve 1980'lerin başında geliştirilen bir yaklaşımdır. Bu teori, insan davranışındaki çeşitliliği anlamak amacıyla sosyal bilimler ile sosyobiyoloji ve evrimsel psikoloji arasında bir köprü işlevi görmektedir.
İkili kalıtım kuramı, insan davranışının sadece genetik faktörlerle değil, aynı zamanda kültürel unsurlarla da şekillendiğini vurgular. Bu bağlamda, kültür, bireylerin sosyal öğrenme yoluyla edindiği bilgi ve deneyim olarak tanımlanır.
İkili kalıtım kuramı, insan davranışlarının evrimsel gelişiminde kültürel faktörlerin önemini vurgularken, bu süreçlerin genetik evrimle nasıl iç içe geçtiğini gösterir. Örneğin, bireylerin kültürel değerleri, sosyal normları ve öğrenme tecrübeleri, genetik olarak aktarılan bazı özelliklerle etkileşerek belirli davranış biçimlerinin ortaya çıkmasına yol açabilir. Bu durum, kültürün genetik evrim üzerindeki etkisini ve aynı zamanda genetik özelliklerin kültürel pratiği nasıl şekillendirdiğini anlamaya yardımcı olur.
Söz konusu teori, insanların sadece genetik miraslarıyla değil, aynı zamanda içinde bulundukları kültürel bağlamla da şekillenen bir evrimsel süreçten geçtiğini ileri sürer. Bu da, insan davranışlarının daha karmaşık bir yapıya sahip olduğunu ve birçok farklı faktörün bir araya gelerek bu davranışları etkilediğini gösterir.
İkili kalıtım teorisi, insan davranışını anlamak için genetik ve kültürel evrimin birleşik etkilerini inceleyen önemli bir çerçeve sunar. Bu teori, insan doğasının karmaşıklığını ortaya koyarken, kültür ve genetik etkileşimlerinin nasıl dinamik bir biçimde birbirini etkilediğini anlamaya çalışır.
