Kürdan, eski zamanlarda zenginliğin simgesi olarak kabul edilirdi. Ancak, yapılan araştırmalar, kürdanın tarihinin çok daha derinlere gittiğini ortaya koyuyor. Fosil kalıntıları, Neandertallerin dişlerini temizlemek için aletler kullandığını göstermektedir. Avustralya Aborjinleri, tarih öncesi yerli Amerikalılar ve eski Mısırlılar gibi eski uygarlıklarda da diş temizliği için farklı yöntemler kullanıldığını kanıtlayan diş girintileri bulunmuştur.
Mezopotamya'dan Roma İmparatorluğu'na kadar birçok antik uygarlık, diş sağlığını korumak için metal kürdanlar kullanmıştır. Bu araçlar, gümüş ve bronz gibi değerli metallerden yapılmıştır ve uzun yıllar boyunca halk arasında kullanılmaya devam etmiştir.
Orta Çağ'da, altın ve gümüş kürdanlar, soylular için bir statü sembolü haline gelmiştir. Özel kutularda taşınan bu kürdanlar, yalnızca aristokratlar tarafından kullanılmıştır. O dönemde, insanlar ağız bakımını doğal yollarla sağlamaya çalışırlardı, örneğin ağaç kabuklarını çiğneyerek diş temizliği yaparlardı. Ancak, metalin keşfiyle birlikte, kürdan üretimi ve kullanımı devrim niteliğinde bir değişim geçirmiştir.
Bronz kürdanlar, Roma İmparatorluğu'nda zengin sınıf tarafından tercih edilen bir ürün olmuştur. Kraliçe Elizabeth, altı altın kürdan hediye almış ve bunları sıkça sergilemiştir. Ünlü Roma İmparatoru Nero, halk arasında gümüş kürdan kullanımıyla tanınmıştır. Roma İmparatorluğu'nun çöküşüyle birlikte, diğer kültürler kürdan üretiminde farklı malzemeler kullanarak bu gelenekleri sürdürmüşlerdir. İskandinav Vikingleri tahta kürdanlar kullanırken, bazı yerlerde kertenkele dişleri gibi sıra dışı malzemeler de kullanılmıştır.
Japonya gibi bazı ülkelerde ise kürdan kullanımı ile ilgili sıkı kurallar ve ritüeller bulunmaktaydı. Lüks kürdanlara sahip olamayanlar ise kendi kürdanlarını yaratmak için yaratıcı çözümler üretmişlerdir. Romalılar, kuş tüylerinden kürdanlar yapmayı başarmış, bu teknik Avrupa'ya yayılmıştır. Yeni Dünya'da ise yerli halklar, geyik kemiğinden kürdanlar oymuşlardır.
17. yüzyılda Avrupa'da, kürdanlar daha basit ve ekonomik bir hale gelmiş, kirpi tüyleri ve tahta çubuklarla yapılan kürdanlar yaygınlaşmıştır. Ancak, modern kürdanın icadı, 1869'da Amerikalı mucit Charles Forster tarafından gerçekleştirilmiştir. Brezilya'da gördüğü yerel işçilerin yaptığı kürdanlardan ilham alarak, endüstriyel üretim için bir plan geliştiren Forster, patentini alarak kürdanı Amerika'ya tanıtmıştır.
Bugün, endüstriyel kürdan kullanımı dünya çapında yaygınlaşmış ve Maine, dünyanın kürdan merkezi haline gelmiştir. Günlük 100 milyonun üzerinde kürdan üretildiği tahmin edilmektedir. Kürdan, sadece bir ağız bakım aracı olmakla kalmamış, aynı zamanda popüler bir alışkanlık ve kültürel bir simge haline gelmiştir.
