Marshmallow deneyi, psikolog Walter Mischel'in 1972 yılında gerçekleştirdiği ve insanların zevklerini erteleyebilme becerilerini gözlemlemeyi amaçlayan çarpıcı bir araştırmadır. Bu deneyde, çocuklara bir ödül sunulur ve eğer bu ödülü anında tüketmezlerse, belirli bir süre beklemeyi seçerlerse aynı ödülün daha fazlasını alacakları söylenir. Ödül, genellikle bir marshmallow veya bir pretzel şeklindedir. Sonrasında araştırmacı, odadan ayrılır ve çocukların bekleyip beklemediğini görmek için geri gelir.
Bu deneyin ilginç bir yanı, beklemeyi tercih eden çocukların daha sonra daha yüksek başarılar elde etme eğiliminde olmalarıdır. Yapılan uzun vadeli araştırmalar, zevki erteleyebilen çocukların genellikle daha uzun süre eğitime devam ettiklerini ve sağlıklı bir vücut kitle endeksine sahip olduklarını göstermektedir. Bu bulgular, zevki ertelemenin uzun vadeli başarılar üzerindeki olumlu etkisini ortaya koymaktadır.
Fakat daha sonraki yeniden yapılan deneylerde, orijinal deneydeki kadar belirgin etkilerin görülmediği ortaya çıkmıştır. Bu durum, zevki ertelemenin karmaşıklığını ve etkilerini daha derinlemesine anlamamızı gerektiriyor olabilir. İkinci deneyler, zevki ertelemenin sadece irade gücü ile açıklanamayabileceğini, aynı zamanda sosyal, kültürel ve ekonomik faktörlere de bağlı olabileceğini göstermiştir.
Marshmallow deneyi, insan davranışlarının, özellikle de ödül almak için beklemenin ve ertelemenin uzun vadeli sonuçları üzerine düşünmemize neden olur. Bu kişisel gelişim, eğitim politikaları ve sosyal politikalar gibi alanlarda önemli sonuçlar doğurabilir ve gelecekteki araştırmalar için bir temel oluşturabilir.
