Mutluluk gözyaşları, birçok kişinin hayatında bir kez de olsa yaşadığı ancak bir türlü anlamlandırmadığı bir durumdur.
Bu durum, hem fizyolojik hem de psikolojik süreçlerin bir sonucu olarak açıklanabiliyor.
2015 yılında yapılmış bir araştırmaya göre, herhangi bir duyguyu yoğun şekilde yaşamak, duyguların yönetilmez hale gelmesinden kaynaklı olarak sevinç gözyaşlarına neden olabiliyor. Bu araştırma da ağlamanın duyguları yönetmeye yardımcı olmasına dayanıyor.
Penn State College of Medicine'de psikiyatri araştırmacısı olan Dr. Jordan Lewis'e göre, duygular kişiyi bunalttığında, beyin her zaman mutlu ve üzgün tepkiler arasındaki farkı ayırt edemiyor. Bunun sonucu olarak da her iki durumda gözyaşları devreye girebiliyor.
Sevinç, mutluluk, neşe gibi olumlu hisler yaşansa da bazı duyguları yoğun olarak yaşamak kontrol edilemez bir hal alıyor ve beyin tarafından fazla hissedilebilir.
Ağlama durumu sakinleşme sürecini başlatmak için devreye giren bir tepkime olarak ifade ediliyor.
Konu üzerine uzmanlar, gözyaşlarının diğer davranışlarla ifade edilemeyen veya tamamlanamayan duyguları yansıttığını öne sürüyor.
Mutluluktan ağlama durumu, duygusal dengeyi sağlama çabası, biyolojik tepkiler, sosyal ve kültürel etkiler ile kişisel deneyimlerin bir birleşimi olarak ortaya çıkıyor.
