NECMETTİN KURUCU
Lotus ayak geleneği Çin’de 10. yüzyılda ortaya çıkan ve 1911 yılında devlet tarafından yasaklanan en ilginç geleneklerden biridir.
Küçük kız çocuklarının ayak kemikleri 4-5 yaşlarında iken kırılarak kız çocuklarının ayaklarının büyümesi engelleniyor. Kadınların ayaklarının küçük kalması hem görsel hem de yaşam refahı açısından farklı yorumlanıyordu.
Öyle ki bir diğer yöntem ise kız çocuklarının ayakları küçük kalıp ayakkabılar giydirilerek ayakların küçük kalmasını sağlamaktı. Daha sonraki dönemlerde bunun bir güzellik anlayışı olarak kullanılmaya başlanması ile birlikte gelenek uzun yıllar boyunca sürdürülmüştür.
Bu geleneğin birçok nedeni olduğuna dair yorumlar ortaya atılmıştır. Yorumların başında ise bu yöntem ile kız çocuklarının yürümeleri zorlaştırılarak evden uzaklaşması engelleniyor ve kız çocukları evde kalarak el sanatları ile uğraşabiliyor. Hatta araştırmacılar bu geleneğin Çin’de gelişen dikiş nakış da bu yöntem sonucunda geliştiğine dair yorumlar ortaya çıkmıştır.
Bu geleneğin ortaya çıkışına dair yapılan rivayete göre ise kralın eşlerinden biri ile dans ederken ayak baş parmağının diğer parmaklarından ayrı ve havada durmasını istemesidir. Böylelikle kral eşinin bu şekilde daha güzel dans edeceğine inanmıştır. Bu isteğin üzerine ise Lotus ayak geleneğinin kral eşleri ve diğer kadınlarda uygulanmaya devam etmiştir.
Çin’in Kuzey ve Güney bölgelerinde insanların kendilerine ait ayak bağlama gibi özellikleri ortaya çıkmıştır. Hatta Çin’in güneyinde görülen yöntem ile ayak parmaklarının düz kalması sağlanırken kuzeyinde ise, kız çocuklarının ayak baş parmağı dışında diğer tüm parmakları sabit bir halde kalmıştır.
