İşsizlik histerisi, bir ekonomide işsizlik oranlarının geçici bir ekonomik şok yaşandıktan sonra normale dönmemesi durumu şeklinde tanımlanabilir. Genellikle ekonomik krizler, durgunluk dönemleri veya diğer geçici şoklar sonrasında işsizlik oranlarının tekrar eski seviyelerine gelmesi beklenir. Ancak işsizlik histerisi etkisi devreye girdiğinde, bu oranlar ekonomik toparlanma sağlansa dahi eski seviyelerine dönmez. Bunun birkaç nedeni olabilir.
Örneğin, uzun süre işsiz kalan bireyler, iş piyasasındaki becerilerini kaybedebilir veya işverenler bu kişilere daha az güvenebilir. Aynı zamanda, işsiz kalan bireylerin motivasyonları azalabilir ve öğrenilmiş çaresizliğe kapılarak iş aramaktan vazgeçebilirler. Sıralanan bu faktörler, işsizlik oranlarının yüksek kalmasına ve işsizlik histerisi olarak ifade edilen ortamın doğmasına sebep olur. Ekonomik toparlanma sağlansa bile, işgücü piyasası tam olarak iyileşmez ve işsizlik oranları kalıcı olarak yüksek seviyelerde kalabilir.
İşsizlik histerisinin mevcut olduğu bir ekonomide, işgücü piyasasına yönelik daha etkin politikaların uygulanması gereklidir. Uygulanacak politikalar, işsiz bireylerin tekrar işgücü piyasasına entegre olmalarını desteklemeyi amaçlamalıdır. İşsizlik sigortası, mesleki eğitim programları ve teşvikler, işverenlerin işsiz kişilere yönelik önyargılarını azaltabilir ve işsiz bireylerin iş bulma şansını artırabilir. Böylece, işsizlik histerisinin etkileri hafifletilebilir ve ekonomi daha sağlıklı bir işgücü piyasasına kavuşabilir.
