Antik Mısır’da kediler, renkleri ne olursa olsun büyük bir saygı görüyordu. Öyle ki kedilere zarar vermek, ölüm cezasıyla sonuçlanabiliyordu. Ancak, Roma İmparatorluğu'nun yükselmesiyle birlikte, Hristiyanlık pagan gelenekleriyle çatışmaya başladı. Roma tanrıçası Diana ve kediler gibi pagan sembolleri, zamanla kötülüğün simgeleri haline geldi.
Orta Çağ: Kara Kediler ve Şeytanın Temsili
Orta Çağ’da kara kediler, özellikle kötü bir üne sahipti. 1233 yılında Papa Gregory IX, kara kedilerin sadece kötü şans getirmekle kalmayıp, şeytanın bir temsilcisi olduğunu ilan etti. Bu açıklama, kara kedilerin köylerde yakılmasına neden olan korkunç uygulamalara yol açtı. 14. yüzyılda Avrupa'nın bazı bölgelerinde kara kedi popülasyonunun azalması, kemirgenlerin çoğalmasına ve veba salgınlarına katkıda bulundu.
Cadı Mahkemeleri: Kara Kediler ve Cadılar
Kara kedilerle cadılar arasındaki ilişki, Avrupa folklorunda giderek güçlendi. 16. ve 17. yüzyılda, Salem cadı mahkemelerinde, kara kedilere sahip olmak bile idam gerekçesi olabiliyordu. Batıl inançlar, kara kedilerin kılık değiştirmiş cadılar olduğu veya cadıların hizmetkârları olduğu şeklindeydi.
Farklı Kültürlerde Kara Kediler
Batı kültürlerinde kara kediler genellikle kötü şansla ilişkilendirilirken, dünyanın diğer bölgelerinde iyi şansın simgesi olarak görülür. Rusya'nın bazı bölgelerinde tüm kediler, özellikle de tamamen siyah olanlar, iyi şans ve refahın işareti olarak kabul edilir. İngiltere’de, yolunuzu kesen bir kara kedinin iyi şans getireceğine inanılırken, Japonya’da kara kedilere sahip olmanın bekar kadınlar için talip getireceği düşünülür.
