Kirlilik Cenneti Hipotezi, büyük ekonomilere ve sıkı hukuki kurallara sahip ülkelerdeki şirketlerin yurt dışında yatırım yapma eğilimlerinin gerekçelerini irdeleyen önemli bir kavramdır. Bu hipotez, şirketlerin genellikle en ucuz iş gücü ve kaynaklara erişmek amacıyla gelişmekte olan ülkelere yöneldiklerini ileri sürer.
Söz konusu süreç, çoğu zaman çevresel standartların düşük olduğu ülkelerde gerçekleşir. Gelişmiş ülkelerdeki sıkı çevre kuralları, firmalar için ek maliyetler doğurur. Bu sebeple de şirketler maliyetlerini düşürmek için bu hususta daha az düzenleme olan ülkeleri tercih ederler. Bu tercihte bulunanlar, faaliyete geçtikleri ülkelerde istedikleri gibi davranabilecekleri ve bunun sonucunda da hiçbir hesap vermek mecburiyetinde olmadıkları yanılgısına kapılırlar.
Bu durum, gelişmekte olan ülkelerin doğal kaynaklarının hızla tükenmesine neden olurken, aynı zamanda bu ülkelerdeki çevre problemlerinin derinleşmesine yol açar. Uygulanan zayıf çevre standartları, hem ekosistemler üzerinde baskı oluşturur hem de yerel toplulukların sağlık ve yaşam kalitesi için bir risk teşkil eder. Böyle uygulamalar, uluslararası şirketlerin yalnızca çıkar odaklı yaklaşımlarının bir neticesi olarak değerlendirilmelidir.
Kirlilik Cenneti Hipotezi, küresel iktisadi dinamiklerin çevresel etkilerini ortaya koyan önemli bir bakış açısı sunmaktadır. Şirketlerin daha düşük maliyetler elde etmek için modern üretim standartlarına uymayarak gelişmekte olan ülkelerde denetimsiz bir şekilde faaliyette bulunmasının hem çevre hem de sosyal adalet bakımından aşılması kolay olmayan sonuçlar doğurabileceği unutulmamalı ve tüm tarafların sorumlu davranacağı bir sistemin inşası için gayret gösterilmelidir.
