Milgram Deneyi, insanların otorite figürlerine karşı nasıl davrandıklarını anlamak için yapılan klasik bir dizi deneydir. Stanley Milgram tarafından yürütülen bu deneyler, 1961'de başlamıştır ve Nazi Almanyası dönemindeki insanların nasıl ahlaki açıdan tartışmalı emirleri yerine getirdiğini anlamak maksadıyla yapılmıştır.
Deneyin temel amacı, insanların bir otorite figürünün verdiği emirlere ne kadar itaat edebileceklerini ölçmektir. Bu bağlamda, katılımcılara bir başka kişiyi cezalandırmaları gerektiğinde elektrik şoku verme görevi verilmiştir. Ancak aslında bu elektrik şokları sahte olmasına karşın, katılımcılar bu emirlere itaat etmeye devam etmiştir.
Milgram Deneyi'nin sonuçları oldukça şaşırtıcıydı ve önceden tahmin edilenin aksine, katılımcıların çoğu verilen emirlere itaat etmeye devam etti. Deney öncesi yapılan anketlerde, katılımcıların çoğunluğu sadece birkaç kişinin yüksek voltajlı şokları uygulayabileceğini düşünmüştü. Ancak, gerçek deneyde %65'in üzerindeki katılımcılar en yüksek voltaj olan 450 voltluk şoku vermeye devam etti.
Katılımcılar, şokların artmasıyla birlikte huzursuzluk hissetmiş, hatta deneyi sorgulamış ve bazıları parayı geri vermeyi teklif etmiş olsalar da, çoğu verilen emirlere uygun davranmaya devam etmiştir. Ancak, hiçbiri 300 volt seviyesinden önce şok uygulamaktan tereddütsüz vazgeçmemiştir.
Bu neticeler, insanların otorite figürlerine ne kadar kolay itaat edebileceklerini ve toplumsal normların etkisi altında nasıl davranabileceklerini göstermesi açısından oldukça çarpıcıdır. Milgram Deneyi, insan davranışlarının karmaşıklığını ve otoriteye karşı direnme kapasitesini anlamak için önemli bir araç olmuştur.
