Werner Heisenberg, 1927 yılında bir parçacığın konumunu ve momentumunu (hızı) aynı anda tam olarak belirlemenin imkânsız olduğunu gösteren belirsizlik ilkesini ortaya koydu. Bu ilke, kuantum mekaniğinin temel ilkelerinden biridir ve klasik fizikten önemli bir sapma olarak kayıtlara geçti.
Heisenberg, Erwin Schrödinger ile birlikte, kuantum mekaniğinin matematiksel temellerini oluşturan matris mekaniğini geliştirdi. Bu ilke, momentum ve konum gibi bir parçacığın iki gözlemlenebilir özelliği arasındaki belirsizlik ilişkisini tanımlıyor.
Heisenberg ayrıca, kuantum mekaniğinin yorumlanması üzerine önemli çalışmalar yaptı ve Kopenhag Yorumunun geliştirilmesine katkıda bulundu. Atom fiziği üzerine de önemli çalışmalar yaptı ve hidrojen atomunun enerji seviyelerini hesaplamak için bir yöntem geliştirdi.
Kuantum mekaniğinin kurulmasına ve gelişmesine yaptığı katkılar, modern fiziğin temelini oluşturan Heisenberg, 1932'de Nobel Fizik Ödülü'nü ‘kuantum mekaniğinin geliştirilmesine ve özellikle belirsizlik ilkesinin keşfine yaptığı katkılardan dolayı’ aldı.
