Albert Einstein, evrenin bir başlangıcı olmadığına inanıyordu; statik ve değişmeyen bir evren hayal ediyordu. Ancak, Büyük Patlama'nın keşfiyle birlikte, evrenin genişlediği ve zamanın esnek doğasının ortaya çıktığı anlaşıldı.
Einstein'ın "en büyük hatası" olarak nitelendirdiği bu keşif, evrenin dinamik bir geçmişe sahip olduğunu gösterdi.
Zamanın Göreceli Doğası
Einstein, zamanın göreceli olduğunu keşfetti. Işığın hızında seyahat eden birinin zamanı, daha yavaş hareket eden bir gözlemciye göre daha yavaş aktığını buldu.
Bu, zamanın sadece bir gözlemcinin bakış açısına bağlı olarak değişebileceğini gösteriyor. Ancak, bu durum zamanın tamamen durabileceği anlamına gelmiyor.
Termodinamiğin İkinci Yasası ve Entropi
Termodinamiğin ikinci yasasına göre, yalıtılmış bir sistemde entropi yalnızca artar. Entropi, bir sistemin düzensizliğinin ölçüsüdür. Zamanın tek yönde akması, entropinin arttığı yönde ilerlediği anlamına gelir. İzole bir sistemde, düzensizlik her zaman çoğalır.
Zaman ve Psikoloji
Zamanın psikolojik bir icat olduğu iddiası, insan hafızasının entropiyle benzer bir şekilde çalıştığını ortaya koyuyor. Bilgisayarlar gibi düşünmeyen beynimiz, olayları düzensizlikle ilişkilendirerek geçmişi hatırlar. Bu, neden zamanın sadece ileri yönde ölçüldüğünü anlamamıza yardımcı olabilir.
Genişleme ve Zamanın Yönü
Evrenin genişlemesi, zamanın da ileriye doğru ilerlemesini belirliyor. Bu genişleme, düzensizliğin düzenden daha uygun olduğu bir ortam yaratır. Termodinamik oklar, psikolojik oklar ve evrenin genişlemesi, zamanın tek yönde ilerlemesini birleştirir.
