Bu durum, tıkınırcasına yeme sendromundan (binge eating disorder) farklıdır. Gece yeme sendromu, kişinin uyku düzeninde ve yeme alışkanlıklarında önemli değişikliklere yol açar. 1955 yılında Albert Stunkard tarafından tanımlanan bu sendrom, günümüzde DSM-5'te diğer beslenme ve yeme bozuklukları kategorisinde yer almaktadır.
Gece Yeme Sendromunun Nedenleri Nelerdir?
Gece yeme sendromunun kesin nedeni bilinmemektedir. Ancak bazı çalışmalar, bu bozukluğun uyku-uyanıklık döngüsü ve hormon problemleriyle ilişkili olabileceğini göstermektedir. Uyku düzenindeki değişiklikler ve hormon seviyelerindeki dengesizlikler, bu sendromu tetikleyebilir.
Gece Yeme Sendromunun Belirtileri
Gece yeme sendromunun en belirgin özelliklerinden biri, gece boyunca yemek yeme isteğidir. Bu kişiler genellikle günün erken saatlerinde açlık hissetmezler, bu da öğünlerini geciktirmelerine yol açar. Akşam yemeğinden sonra ise, normalde tükettikleri yiyeceğin dörtte birinden fazlasını tüketebilirler. Gece yemekleri, kişiyi rahatsız etse de, uyandıklarında tekrar yemek yemeye devam ederler.
Gece yeme sendromuna sahip kişilerde uyku problemleri de yaygındır. Uykuya dalma ve uykuda kalma zorlukları, bu sendromun önemli belirtilerindendir. Ayrıca, gece yeme sendromu olan bireylerin obezite gelişme olasılığı da oldukça yüksektir. Bu duruma sık sık depresyon ve anksiyete gibi psikolojik sorunlar da eşlik edebilir.
Gece Yeme Sendromu Nasıl Teşhis Edilir?
Gece yeme sendromunun teşhisi, doktorun tıbbi geçmiş ve yeme alışkanlıklarını sorgulaması ile başlar. Ayrıca, bu sendrom uyku sorunları ile ilişkilendirildiğinden, doktor uyku testleri (polisomnografi) de önerebilir. Teşhis koymak için genel kriterler şunlardır:
- Uykudan yemek için uyanma
- Akşam yemeğinden sonra aşırı yiyecek tüketimi
- Bu davranışların haftada en az iki kez tekrarlaması
- Sorunun 3 aydan uzun sürmesi
Gece Yeme Sendromu Nasıl Tedavi Edilir?
Gece yeme sendromunun tedavisi için kesin bir çözüm bulunmamaktadır. Ancak, mevcut tedavi yöntemleri ile semptomlar yönetilebilir. Bilişsel-davranışçı terapi (CBT), bu sendromu tedavi etmek için en yaygın kullanılan yöntemdir. Ayrıca, yaşam tarzı değişiklikleri ve psikoterapi de tedaviye dahil edilebilir. Bazı durumlarda, antidepresanlar ve diğer ilaçlar tedaviye yardımcı olabilir.
Gece yeme sendromu üzerine yapılan araştırmalar oldukça sınırlıdır. Şu ana kadar yapılan yalnızca bir randomize, kontrollü çalışma bulunmaktadır. Ancak vaka raporları ve açık etiketli çalışmalar, farmakolojik tedavi, bilişsel davranış terapisi, progresif kas gevşemesi, fototerapi ve davranış terapisi gibi çeşitli alternatif tedavi yöntemlerini önermektedir.
