Ötenazi, tıbbi yöntemlerle kişinin yaşamını sonlandırma eylemini ifade eden bir terimdir. Bu eylem, genellikle ağır hastalıklar, yaşam kalitesini ciddi şekilde etkileyen durumlar veya yaşlılık gibi nedenlerle yaşam kalitesinin artık sürdürülemez olduğu durumlarda tercih edilir.
Türkiye'de ötenazi konusu, etik, hukuki ve dini açılardan hassas bir tartışma konusudur. Ülkemizde mevcut yasal düzenlemeler, ötenazi pratiğini doğrudan yasaklamaktadır. Türk Ceza Kanunu'na göre, başkasının ölümüne neden olmak kastıyla hareket etmek suç teşkil etmektedir.
Ancak, tıbbi etik kurallar ve insanlık değerleri çerçevesinde, aşırı acı çeken ve tedavi edilemeyen hastaların yaşamını sonlandırmaya ilişkin taleplerin olduğu durumlarda, sağlık çalışanları ve aileler zorlu kararlarla karşı karşıya kalabilmektedir.
Dünya genelinde, bazı ülkelerde ötenaziye belirli koşullar altında izin verilirken, bazılarında ise tamamen yasaklanmış durumdadır. Bu konudaki yasal düzenlemeler ve toplumsal bakış açıları ülkeden ülkeye önemli farklılıklar göstermektedir.
Türkiye'de ötenazi uygulamaları yasal değildir ve mevcut hukuki çerçeve bu yönde şekillenmektedir. Ancak, bu konu etik ve insani boyutlarıyla daima tartışma ve değerlendirme gerektiren bir konudur.
