Yastık altı birikimi, kişilerin tasarruflarını bankalara ya da diğer finansal kurumlara yatırmayarak konutlarında tutma davranışını ifade eden bir ekonomi terimidir. Söz konusu birikim, çoğunlukla altın, döviz ekonomik varlıkların evlerde saklanması ile karşımıza çıkar.
Ekonomik ve politik istikrarsızlık, krizler ve finans kurumlarına olan güvenin derinden sarsılması gibi durumlar yastık altı birikim yapılmasının önemli nedenleridir. İnsanlar, ekonomik dalgalanmalardan daha az etkilenmek veya değer kaybı riskini en aza indirmek için tasarruflarını daha güvenli olduğuna inandıkları bu yöntem ile ellerinde tutmak isterler. Ülkemizde yastık altı birikiminin en yaygın şeklinin altın olduğunu söylemek yanlış olmayacaktır. Bu durum, ülkede altını güvenli liman olarak görenlerin sayısının çokluğunun bir göstergesidir.
Yastık altı birikiminin ekonominin genel seyri bakımından neticelerinin iyi olduğunu söylemek pek mümkün değildir. Çünkü bu kaynaklar finansal sistemden çekilmiş ve üretime, yatırım ve girişimciliğe faydası olmayan varlıklara dönüşür. Bankalarda veya finansal piyasalarda değerlendirilmeyen bu birikimler, ekonomik büyüme ve yatırım fırsatları açısından kayıp anlamına gelir.
Yastık altı birikimi, bireysel tasarruf güvenliği için bir seçenek olabilirken, ekonominin büyümesinin önündeki engellerden biri olabilir. Tabii bahse konu olan olumsuzluklar bu yatırım biçiminin toplumun büyük bir kesimi tarafından uygulanmaya başlamasıyla mümkün olur. Aksi durumda toplumun küçük bir kesiminin buna yönelmiş olması büyük etkiler uyandırmaz.
