Yürüyen Ceset Sendromu, psikolojik bir durum olup bireylerin kendilerini ölü veya ruhsuz hissetmelerini ifade eden bir terimdir. 1880 yılında Jules Cotard tarafından tanımlanmış ve o zamanlardan beri çeşitli araştırmalar ve tedavi yöntemleri üzerine çalışmalar yürütülmektedir.
Sendrom, kişinin organlarını, kanını veya vücut parçalarını kaybettiğini veya ölü olduğuna inanmasıyla ortaya çıkmaktadır.
Genellikle duygusal ve fiziksel belirtilerle kendini gösterir. Bireyler, enerji eksikliği, motivasyon kaybı, duygusal uyuşukluk, kendilerini gerçekleştirememe hissi gibi durumlarla karşılaşabilirler. Bu belirtiler, kişinin yaşam kalitesini olumsuz yönde etkileyebilir.
Bu sendrom, genellikle stres, depresyon, anksiyete gibi psikolojik sorunların etkisi altında olan bireylerde görülmektedir.
Cotard sendromuyla ilgili mevcut araştırmaların 2011 tarihli bir incelemesi, belgelenen vakaların %89'unun bir semptom olarak depresyonu içerdiğini belirtiyor.
Sendromun kesin bir tedavisi olmamakla beraber ağır vakalar gözlem altında tutulurken diğer hastalara ilaç tedavisi ve beyne elektrik şoku uygulanmaktadır.
Görülme sıklığı, %0.57 kadar nadir olduğundan, vakalar üzerinde inceleme yeteri kadar yapılamamıştır. Bundan dolayı hastalığın kesin bir tedavisi bulunmamaktadır. Ancak, sağlıklı yaşam tarzı alışkanlıkları ve sosyal destek de iyileşme sürecine katkıda bulunabiliyor.
