Ersan AKBAŞ'ın 12 Nisan 2025 tarihli yazısı: Aşk Peşinde Bir Yıl: Gerçek Ayrı, Gerçekleşen Ayrı
Böyle bir başlık altında ne yazabilirim ki…
En sonda söyleyeceğimi en başta yazayım da kurtulayım.
Anne kaybetmek çok zor. Bu hayatta en zor şeylerden biri...
Tıpkı baba, eş, çocuk ya da bir yakınını kaybetmenin ne kadar zor olduğu gibi…
Ben anne kaybettim. Yıllar önce…
Bir gün unuttum mu? Bir gün bile unutmadım.
Bu nasıl garip bir duygudur ki anlatamam, yazıya dahi dökemem.
Böyle, anlatılamaz bir duygu işte…
‘Gezi’ olaylarının başladığı gündü, annemi kaybettiğim gün…
Ülke deyim yerindeyse yangın yerine dönmüşken benim de hayatım yangın yerine dönmüştü.
Kanserdi annem. Bir haber geldi ki hayatını kaybetmiş.
Hâlbuki bir video kayıt çekecektik daha… Öyle anlaşmıştık. O konuşacaktı, ben çekecektim ama dinlemeyecektim.
Kulaklığımda ben müzik dinlerken o bizlere son sözlerini söyleyecekti.
Sonra da bu hayattan sonsuzluğa göçüp gittiğinde, biz geride kalanlar o videoyu izleyecektik.
Olmadı, olamadı bir türlü. Bugün yarın derken birden göçüp gitti.
Yaşamını yitirdiğinin ertesi sabahında çok erkenden kalkıp yollara düştüğümde, Batıkent caddelerinin karmaşıklığını hala hiç unutamadım.
Şaşkındım.
Sönmüş araba lastiklerinin tüten dumanları… Her yerde çöp yığını... Barikatlar, taşlar, sopalar, flamalar, kağıt parçaları, kısacası karma karışık bir görüntü yığını. Ne olmuştu ben kendi yangınımı yaşarken ülkede böyle…
Ama benim o sırada tek düşündüğüm çekeceğimiz kayıttı, keşke o videoyu çekseydik. Keşke… Ne anlatacaktı kim bilir? Maalesef olmadı, çekemedim.
“Gerçek ayrı, gerçekleşen ayrı”dır bu hayatta. Hayatın kanunlarından biridir. 2 kere 2 eşittir 4 edecek kadar kesin bir yasadır, bu önerme…
Peki, başlıktaki ‘Aşk Peşinde Bir Yıl’ ne?
Sadece bir film… Benim yaşadığımın tam tersi bir film…
Anne kanser ama bu kez o video çekiliyor. Başroldeki kızımız için.
Benim için büyük bir sürpriz oldu, o nedenle bu film.
Kendinizi koyun benim yerime. Yıllardır içinizde ukde kalmış çekilmesi gereken videonun çekildiği bir film var karşınızda.
O nedenle izlemenizi öneririm.
Belki benim kadar bir anlam yüklemezsiniz, etkilenmezsiniz ama anne kaybetmenin ne kadar zor olduğunu bir nebze de olsa hissedebilirsiniz.
Bu arada film Netflix’te… Muhtemelen her türlü film sitelerine de düşmüştür.
Filmin oyuncuları, yönetmeni, senaryosu gibi teknik detaylara girip bilgiçlik yapmayacağım. Sadece izleyin.
Başta yazdığımı en sonda bir kez daha yazayım: Anne kaybetmek çok zor…
O yıl çok zordu benim için ama sonrasındaki özlem daha da zordu.
