Pamuk, tropikal ve subtropikal bölgelerde doğal olarak yetişir. Pamuğun ilk kez nerede ve ne zaman kumaşa dokunduğu tam olarak bilinmemekle birlikte, dünyanın birçok yerinde bağımsız olarak bu bitkinin kullanıldığı bilinmektedir. En eski pamuklu kumaş örnekleri Peru'daki Huaca Prieta'da MÖ 6000, Meksika'daki bir mağarada ise MÖ 5500 tarihlerine kadar uzanır. Doğu Afrika'da pamuğun MÖ 5000 civarında yetiştirildiği ve işlendiği bilinmektedir.
Orta Çağ ve Rönesans
Hindistan'da pamuk üretimi MÖ 5000'den itibaren başlamış ve bu ülke uzun süre pamuk üretiminde lider olmuştur. 6. yüzyıldan itibaren elle çevrilen pamuk çırçır makineleri kullanılmış, bu da üretimi hızlandırmıştır. Mısır'da ise 7. yüzyılda pamuk büyük miktarlarda üretilmeye başlanmıştır.
Pamuk, Orta Çağ'da Müslüman fetihleriyle Avrupa'ya getirilmiştir. 1350'de eğirme çarkının tanıtılmasıyla Avrupa'da pamuk daha yaygın hale gelmiştir. Venedik, Anvers ve Haarlem pamuk üretiminde önemli merkezler haline gelmiştir.
Sanayi Devrimi
yüzyılda Britanya, pamuk üretiminde baskın güç haline gelmiştir. 1760'larda James Hargreaves tarafından icat edilen eğirme makinesi, pamuk üretimini hızlandırmış ve Sanayi Devrimi'nin önünü açmıştır. Pamuk, yünün yerini almış, ketenden daha kolay işlenmiş ve ipekten daha ucuz olması sayesinde her kesimden insan tarafından kullanılmıştır.
19. ve 20. Yüzyıllar
1793'te Eli Whitney tarafından icat edilen pamuk çırçırı, ABD'de pamuk endüstrisini büyük ölçüde hızlandırmıştır. Pamuk, ABD İç Savaşı'na kadar Güney'in birincil nakit ürünü olmuştur. Ancak, İç Savaş ve pamuk böceği istilası gibi zorluklar endüstriyi etkilemiştir. 1950'lerde böcek ilaçları pamuk böceği istilasını kontrol altına alabilmiştir.
Modern Dönem
Bugün pamuk talebi yüksek ve her yıl artmaktadır. Dünyanın en büyük pamuk üreticileri Çin, Hindistan, Amerika Birleşik Devletleri ve Brezilya'dır. Pamuk, günlük hayatın vazgeçilmez bir parçası haline gelmiş ve modern tekstil endüstrisinin temel taşlarından biri olmuştur.
