Ersan AKBAŞ'ın 18 Mayıs 2024 tarihli yazısı: İzlemesi Zor ama Mutlaka İzlenmesi Gereken Film

Hafızayı, düşünmeyi ve sosyal becerileri olumsuz etkileyen demans (bunama) genellikle 60’lı yaşlarda ortaya çıkar.

Birçok türü olan bunamanın en sık gözlenen türü ise Alzheimer’dır. Alzheimer hastalığı tüm bunamaların yüzde 60’ından fazlasını oluşturur.

2020 yılındaki Baba / The Father filmi işte bu hastalığı konu ediniyor. Ama karşıt bir bakış açısıyla…

Nasıl mı?

Genellikle yaşlılık ve bunama gibi konuları ele alan filmler, bunu hastanın etrafındaki aile üyelerinin veya çevresindeki insanların bakış açısından anlatır.

Ama bu filmde tam tersi bir yol izleniyor. Hasta kişinin bakış açısından yaşananlar anlatılıyor.

Gerçekliğini kaybeden biri nasıl tepki verirse film de o tepkiyi veriyor.

Geçmişi, anı ve geleceği birbirine katık eden kişi nasıl bir kafa karışıklığı yaşıyorsa film de o kafa karışıklığını sizde yaratıyor.

Hangisi gerçek, hangisi hayal ürünü ayırt edemiyorsunuz.

Ya da hangisi geçmiş, hangisi o an bilemiyorsunuz.

Bir demans hastasında kafa karışıklığı nasıl oluyorsa sizin de kafanız o şekilde karışıyor.

Filmin yönetmeni Florian Zeller, öyle bir film çekmiş ki hastalığı sizin de yaşamanızı sağlamış.

Bunu da demans hastasını oynayan Anthony Hopkins ile başarmış.

Hopkins güçlü oyunculuğu ile yıllarca unutulmayacak bir performansa imza atmış.

Zaten 2021'de de Oscar’ı alıp evine götürdü.

Kızı rolündeki Olivia Colman’ın, babasının hastalığı karşısındaki çaresizliği ise oyunculuğun ötesinde bir performans.

Hikaye, bunama nedeniyle bugünün ve geçmişin bulanık manzarasında gerçeklik kavramını yitiren Anthony’nin (Anthony Hopkins) yaşadıklarına odaklanıyor.

Anthony’nin zihinsel gerilemesi ve kızı Anne’nin (Olivia Colman) 1 saat 37 dakikaya sığan son çırpınışları, filmin can alıcı konusu…

Sonuç olarak kafa karışıklığı ile film, sizi hafızasını kaybeden birinin zihninin içine sokuyor.

Korku filmi gibi ama değil. Yönetmen Zeller, yaşamın bir gerçeğini tam önünüze koyuyor.

Bunu hissetmenizi istiyor. Sonuçta hissediyorsunuz.

Ve bunama hastası birinin çaresizliğini içiniz kaldırsa da kaldırmasa da yaşıyorsunuz.

O nedenle Baba / The Father filmi, izlerken sizde acı bir tat bırakan filmlerden biri.

İzlemesi zor, hatta izledikten sonra bir daha izlemek istemeyeceğiniz türden bir film.

Ama aynı zamanda mutlaka izlenmesi gereken bir film.

Çünkü bazı filmler vardır, yaşamı bir ayna gibi size yansıtır.

İşte, ‘Baba’ da böyle bir film. O kadar iyi çekilmiş ki hissettiğiniz sıkıntı sizi bunaltacak. Karar sizin.