Ersan AKBAŞ'ın 16 Aralık 2023 tarihli yazısı: Ölümlü Dünya!
Mermer Ailesi, Ölümlü Dünya 2 filmi ile yeniden karşımızda…
Mermer Ailesi ile ilk kez 2018 yılında tanışmıştık.
İstanbul’da, kendi halinde, Anadolu Tat adlı bir lokanta işleten sıradan Türk ailesiydiler.
Ancak sonradan öğrendik ki uluslararası gizli bir örgütün suikastçı timiydi bu aile…
Ve beklenmedik bir gelişmeyle tüm aile aynı uluslararası örgütün bir anda hedefi haline gelmişti.
Yok olma tehlikesinin verdiği içgüdüyle örgütten kaçma olayları, ilk filmin ana konusu olmuştu.
Ölümlü Dünya; Ahmet Mümtaz Taylan, Alper Kul, Doğu Demirkol, Feyyaz Yiğit, İrem Sak, Mehmet Özgür, Sarp Apak, Özgür Emre Yıldırım’lı kadrosu ve Yönetmen Ali Atay ile gişede ve sosyal medyada beklenmedik bir başarı elde edince, filmin ikincisinin çekilmesi kaçınılmaz olmuştu.
Aradan 5 yıl sonra Mermer Ailesi bir kez daha sinemaların konuğu oldu.
Bu kez Ölümlü Dünya 2 daha sağlam geldi.
Çünkü filmi tanıyan, seven ve bekleyen bir seyirci kitlesi oluşmuştu.
Haliyle bu da gişelere yansıdı. İlk haftasında film, 2023 yılının Aralık ayına damgasını vurdu. Bir milyon barajına çok rahat ulaştı.
İlk filmin kaldığı yerden, İkinci film devam ediyor.
Aile, örgütten kaçmayı sürdürüyor.
Ancak kardeşlerden Doğu Demirkol’un hayat verdiği Zafer’in örgüt tarafından kaçırılması, Mermer Ailesini harekete geçiriyor.
Aile, Zafer’i kurtarabilmek için örgütü pazarlık masasına oturtma mücadelesine girişiyor.
Buraya kadar yazdıklarımı girizgah/giriş kabul edersek artık filmi incelemeye geçebiliriz.
Her iki Ölümlü Dünya da bana Arzu Film ekolündeki kalabalık kadrolu filmleri hatırlatıyor.
O kadro içindeki isimler daha sonra sinemanın efsaneleri olmuştu: Kemal Sunal, Tarık Akan, Şener Şen, Zeki Alasya, Metin Akpınar gibi…
İşte, Ölümlü Dünya’daki kadro da bana bunu hatırlatıyor; ama Arzu Film ekolündeki filmlerin duygusunu veremiyor.
Ölümlü Dünya filmlerinde durum komedisi çok net.. Gülüyorsunuz, o da net.. Oyunculuklar mı? Haddimize mi, o da çok iyi… Senaryoda da sıkıntı yok. Yönetmen Ali Atay, kusursuza yakın görsellikte film çekmiş.
Peki ne eksik derseniz, duygusu eksik derim.
Tıpkı ilk filmde olduğu gibi filmin içine girebilecek duygu geçişi yaşayamıyorsunuz.
Çünkü filmin ruhu yok. Kendi yaşamınızdan filmle empati kurabilecek bir kesit bulamıyorsunuz.
Arzu Film ekolünden ayrıldığı yer de bence burası…
Üstelik Ölümlü Dünya 2, ilk filme göre daha komik olmuş. Yani gülmeniz garanti gibi…
Ama yukarıda yazdığım gibi duygu olmayınca filmin ruhu da olmuyor.
O da ağızda hafif bir tat bırakıyor. 1 saat 57 dakikanızı neşeli geçirip, hayata tekrar dönüyorsunuz, o kadar.
Bir de üzülerek belirtmeliyim ki en çok güldüğüm yerler küfürlü diyaloglardı.
Ancak haksızlık etmeyeyim, bir seçim otobüsü sahnesi var ki son yıllarda izlediğim en iyi durum komedisi sahnelerinden biriydi.
Ölümlü Dünya 2’yi, sevenleri zaten sahiplendi. Bu pahalılıkta gişe başarısı bunu gösteriyor.
Farklı komedi tarzıyla sinemada kendisine yer de buldu. Komedi filmlerine ayrı bir soluk getirdiği kaçınılmaz.
O nedenle bu pahalılıkta filmi sinemada izleyip izlememek size kalmış.
Bu arada tarihe bir not olarak düşsün diye yazıyorum, benim gittiğim sinemada bilet fiyatı 135 TL idi. Daha pahalı yerler de var, bilesiniz…
Artık sinema, ortalama sınıf için lüks bir eğlence olmaya başladı, bunu da bilesiniz.
