Tuğba EROĞLU'nun 11 Ocak 2024 tarihli yazısı: Eski Kış Akşamlarına
Soğuk kış akşamları, sıcaklığın yalnızca sobanın çıtırtısında değil, birbirimize dokunan gülüşlerimizde de bulunduğu zamanlardı. Küçüklüğümüzde, evimizin kapısı çalındığında yüreğimizde bir sevinç çiçeği açardı. Çünkü o, misafirlik akşamlarıydı. Annemin el emeğiyle hazırlanan börekleri ve çayın muhteşem kokusu eve yayıldığında, bilirdik ki bu akşam özel bir akşam olacaktı.
Misafirlik sofrasında, çocukluğumuzun en sevdiğimiz oyunlarına dalardık. Birbirimize karşı kazandığımız zaferler ve kaybedilen gülüşlerle dolu anılar biriktirirdik. Kış geceleri, oynadığımız oyunlarla birlikte zamanın akışını unuturduk.
Misafirliğe gittiğimiz evlerde, kışın soğuğunda bizi sıcacık karşılayan çocuk dostlarımızla yaşadığımız o masalsı anılar, âdeta birer hazineydi. Kartopu savaşları, buzun üstünde kayma yarışları, kardan adam yapma çabaları... Tüm bunlar, soğuk kış akşamlarına sıcak bir dokunuş katarken dostluk bağlarımızı daha da güçlendiriyordu.
Kış akşamlarının çocukluğumuza bıraktığı en güzel anı belki de sıcak bir odada, aile büyüklerinin anlatıları eşliğinde geçen zamanlardı. Eski zamanlara, akrabaların ve komşuların bir araya geldiği muhabbet sofralarına doğru bir yolculuk yapardık. Büyüklerin anlattığı hikâyeler, bize hayatın değerini, dostluğun önemini öğretirdi.
O günlerden bugüne, o kış akşamlarının sıcaklığı içimizi ısıtmaya devam ediyor. Misafirlikler, oyunlar, gülen yüzler ve anlatılan hikâyeler... Hepsi, birer zaman kapsülü olarak içimizde yaşamaya devam ediyor. Belki de en güzel hatıralar, en soğuk kış gecelerinde sıcacık dostluklarla şekilleniyor.
Küçüklüğümüzde yaşadığımız o kış akşamları, şimdi hatıra dolu fotoğraf albümlerinde saklı. Belki de en değerli mirasımız, o zamanlarda oluşturduğumuz sıcak anılar ve dostluk bağları.
Bazı akşamlar, misafirlikten dönerken eve yürüyüşlerimiz, kar tanelerinin yavaşça düşüşüne eşlik ederdi. Ayak izlerimiz hem karda bıraktığımız izlerdi hem de o akşam yaşadığımız mutluluğun belgesiydi. Eve döndüğümüzde sıcak çayın, odanın içindeki samimiyeti artırmasıyla birlikte kış gecelerinin bize sunduğu huzurun tam anlamıyla farkına varırdık.
Bugün, o eski kış akşamları ve aile misafirliklerinin bize bıraktığı güzel anılar, içimizi hüzün ve sevgiyle doldurur. Belki de en değerli hazinemiz, o zamanlarda paylaştığımız duygu dolu anılar ve birlikte geçirilen kış gecelerinin bıraktığı sıcak izlerdi.
