Sedat Sadioğlu'nun 13 Şubat 2023 tarihli yazısı.
Boşuna kimseyi günah keçisi yapmayalım. Çünkü sonunda işin başı bizlere kadar dayanıyor. Çocuğunu faydalı olmak için yetiştirmeyen, kalbine paylaşımcılığı koymayan, dürüstlüğü ve çalışkanlığı ile örnek olmayan, dünya nimetleri peşinde koşarken insanlığını unutan babaların kabahati yok mu? Üstelik bilim üretmek ve geliştirmek için kurulan üniversitelerde, neden bir şeyler yapılmıyor? Hep, uydurma makale ve boş işler yapan, makam peşinde koşan hocalarımızın kabahati yok mu? Patent ve AR-GE de Avrupa’da adı sonlarda geçen bir ülke nasıl güçlü olabilir ve şu yıkıcı dünya ekonomisinde nasıl ayakta kalabilir. Bu mümkün mü? Tersine mühendisliği bile beceremeyen (sadece fasoncu/montajcı olan) işletmelerimizin kabahati yok mu? Onlarca Aziz Sancar yetiştirmek bile az gelir, kişisel bir kaç kişinin fedakârlığı ile övünmeye hiç hakkımız yok. Teknoloji üretemeyen bir ülkenin, siyasi yönden de sonu, ne yazık ki hüsrandır. Biz bunu hak etmiyoruz, ancak (gelin görün ki) elimizdeki malzemeler de bu....
