Furkan ERKAN'ın 1 Nisan 2024 tarihli yazısı: 1 Nisan
Takvimlerde eğer 1 ve Nisan'ı birlikte gördüyseniz bu özel günde biraz dikkatli olmanız gerekiyor.
Evet 1 Nisan, bir nevi Dünya Şaka Günü gibidir. Bu tarihte karşılaşabileceğiniz enteresan olaylardan sonra başkalarından ''1 Nisan'' şeklinde bazen sinir bozucu bazen de iç rahatlatıcı bir ifade duyabilirsiniz.
Bu arada 1 Nisan'da dikkat etmesi gerekenler sadece olası eşek şakalarına karşı gardını alacaklar değil. Aynı zamanda şaka yapmak için plan kuranlar da sonrasını düşünmeli.
Malum hava değişimleri, salgın derken insanlar hastalıktan kırılıyor. Fiyatlar desen tavan, bir de Ramazan derken çoğu kişinin sinirleri yerinde değil.
Siz çok naif bir şaka diye düşünürken bir bakmışsınız 20 yıllık arkadaşınız kafa göz girmeye başlamış size.
Eh bir de malum dünkü yerel seçimlerin sonucuna göre yeni bir Türkiye'ye de uyanacağız. Belki de bu sabah uyandığımızda 1 Nisan'ın belirtilerini dün geceden beri yaşıyor da olabiliriz.
Öte yandan bazen hiç beklemediğiniz anlarda da, karşı taraf şaka olarak planlamasa bile hadise gerçekleştiğinde artık adet yerini bulsun diye ''1 Nisan'' diyeceklere ya da bunu duyacaklar da şimdiden hazırlıklı olmalı.
Hatta bununla ilgili komik bir anım vardır.
Ortaokul yıllarımdan biriydi. 2006 ya da 2007 olması lazım. O zamanlar cep telefonları bu kadar yaygın hale gelmemişti. Evlerde ev telefonu iletişim için hala kullanılıyordu.
O günlerden birinde okuldan eve geldikten sonra salona geçmiş, kısa sürecek bir ödev yapacaktım. O sırada da annem telefonla konuşmak için salona geldi.
Kocaman bir masa olmasına rağmen ikimizin olduğu tarafta tek bir sandalye vardı. Üstelik sandalye de ev telefonunun konulduğu sehpaya daha yakındı.
Ben de sandalyeyi sola doğru kendi tarafıma çektim oturdum ama o sırada annemin de sandalyeye oturmak için hamle yaptığını fark edememiştim.
Ve sonra olanlar oldu. Ben otururken bir baktım annem yanımda yere kapaklanmış.
Zamanında izlediğimiz çizgi filmlerden midir nedir ayağı kayan, yere düşenlere karşı öncelikli refleksimiz gülmek oluyor nedense.
Ben de annemin acısıyla alay etmemek için biraz kendimi tuttum ama baktım o da gülmeye başlıyor, dayanamayıp patlatmıştım kahkahayı.
Hatta sonrasında aklıma geldiğinde de ''Tam 1 Nisan şakası oldu bu da'' demiştim anneme. O zaman daha çok gülmüştük.
Velhasıl, zaten neredeyse her günü ''şaka gibi'' yaşanan bir memlekette yılda 1 gün şaka yapılmaya çalışılması pek ironik.
Ama en azından sevdiğimiz insanlarla biraz kafayı dağıtmak biraz da minik heyecanlar yaşamak adına 1 Nisan, gerçekten de nevi şahsına münhasır bir gün.
