Nesrin YARIM ÖZOĞLU'nun 22 Mayıs 2023 tarihli yazısı: Engelliler Unutuluyor
Son yazımızın konusu gençlerdi. Gençlerin anlaşılmadığı, isteklerinin karşılanmadığı ve endişelerini giderecek çözümlerin bulunmadığı üzerineydi. Bir diğer görülmek istenmeyen, istekleri ertelenen vatandaşlarımız, engelli arkadaşlarımız. Onların hayatlarını kolaylaştırmak için ne zaman hak ettikleri harekete geçebiliriz?
Seçim vaatleri arasında engelli vatandaşların hayatlarını kolaylaştırmak adına sıralanan vaatleri duydunuz mu? Ya da kaç engelli vatandaşımızın kapısını çalıp ‘Sen ne istiyorsun’ diyenini… Ben görmedim. Her yıl 10-16 Mayıs tarihleri arası Engelliler Haftası olarak kutlanır. Bu sene de gündem o kadar yoğundu ki bir engelli vatandaşımıza mikrofon uzatıp derdini dinleme şansımız dahi olmadı. Peki tam seçim propagandalarının eşiğinde zorluklarını hafifletecek konuşmalar duyduk mu? Hayır.
“Engelliler unutuluyor” diyoruz. Çünkü her engel rampasına park edilen araçla, her üst geçidin çalışmayan asansörü ile unuttuğumuzu gözler önüne seriyoruz. Engelliler unutuluyor. Çünkü hayatlarını kolaylaştıracak hiçbir çalışmaya imza atmıyoruz. Kaldırımlara, yol kenarlarına araç park ediyoruz. O da yetmiyor engel rampalarına araba park ediyoruz. Görme engellilerin takip etmesi gereken bantları kaldırımlardan söküyoruz. Engellilerin kullanması gereken asansörlere zarar veriyoruz ve günlerce aylarca tamir edilmeden öylece bırakıyoruz. Birçok işletmenin, hastanelerin hatta devlet kurumlarının tekerlekli sandalye ile gelen vatandaşının hayatını kolaylaştıracak hizmeti maalesef yok. Engelli kardeşimiz bir pastaneye girmek istiyor, karşısına çıkan sayısız merdiven ile karşılaşıyor. Bir otobüse binmek istiyor tıklım tıklım olan otobüste tekerlekli sandalye ile kendisine yer bulamıyor. Hele ki uzuvlarını kaybetmiş insanlarımıza gözlerimiz ile yaptığımız tacizin sınırı yok. Sanki kaybettikleri ya da hiç olmamış uzuvlarına inat başarıdan başarıya koşan onlar değilmiş gibi. Sanki her birimiz birer engelli adayı değilmişiz gibi.
Hayatın içinde yaşarken neler görüyoruz ama ders almayı hep unutuyoruz. Kolları olmadan yüzmede, ayakları olmadan futbolda, parmakları olmadan resimde şampiyon olanları, harikalar yaratanları unutuyoruz. Biz onları hep unutuyoruz ama onlar bu vatanın evlatları olarak durmadan bu vatana hizmet etmeye, bu vatanın adını başarıları ile taçlandırmaktan vazgeçmiyorlar. Bu vatanın evlatlarını unutmayın, unutturmayın, zor olan hayatlarını bir de siz zorlaştırmayın.
